Απλά...οι σκέψεις μου!Μήπως ισχύει ο νόμος της έλξης...???

Είναι όμορφο να κάνεις όνειρα...Καμιά φορά όμως, όταν ο άνθρωπος κάνει όνειρα, ο Θεός γελάει!Και μάλιστα γελάει πολύ!Παααάρα πολύ!Όλη την άνοιξη την πέρασα κάνοντας σχέδια και όνειρα συνάμα για το φετινό καλοκαίρι!Μελέτησα κάθε λεπτομέρεια. Ήθελα μετά από πολλά χρόνια να περάσω ένα καλοκαίρι...ονειρεμένο.Μόνο που ξέχασα ότι δίπλα στα όνειρα κατοικεί και ο εφιάλτης. Το ξέχασα άραγες, ή το προσπέρασα έστω και λίγο συνειδητά?Δεν έχω απάντηση...

Μέχρι να φύγω από την Αθήνα όλα ήταν τέλεια!Σαν να μου χαμογελούσε η τύχη και πάλι μετά από πολλά πολλά χρόνια που φαινότανε να με έχει ξεχάσει. Η αλήθεια είναι ότι μετά από τόσα πολλά μαζεμένα καλά που μου είχαν συμβεί, είχα αρχίσει να τρομάζω. Την περίμενα την στραβή...Μήπως ισχύει τελικά ο νόμος της έλξης?Μήπως ότι σκεφτόμαστε το παθαίνουμε?Ή έστω στο περίπου...!Και πάλι δεν έχω απάντηση...Την αφήνω σε εσάς!

Πάντως με το που έφτασα στον έναν προορισμό (από τους δύο που είχα προγραμματίσει) είχα ένα ατύχημα στο πόδι μου, υποβλήθηκα σε μία υπεεεεεέροχη εγχειρησούλα και έχασα το πρώτο μέρος των διακοπών μου!Τώρα ελπίζω να είμαι πιο τυχερή στο δεύτερο μέρος! Λέτε να είμαι διαισθητική!?Μήπως προγραμμάτισα δύο πράγματα, έτσι ώστε και να μου χαλάσει κάτι στο πρώτο, να υπάρχει και η δεύτερη επιλογή!Αρκεί η δεύτερη να πάει καλά!!!

Ήδη κλείνω δύο βδομάδες μέσα στο σπίτι (είμαι στην επαρχία), ενώ όλοι γύρω μου κάνουν τα μπανάκια τους, πίνουν τα ποτάκια τους στην παραλία και εγώ χαζεύω τον κόσμο να πηγαινοέρχεται από το μπαλκόνι....Όλο το χειμώνα, όταν πηγαινοερχόμουν καθημερινά από τη σχολή στη δουλειά και από τη δουλειά στο σπίτι, ονειρευόμουν τη στιγμή που θα γυρνούσα στο πατρικό μου, θα συναντούσα τους φίλους μου και θα περνούσαμε ώρες ατελείωτες στη θάλασσα. Και τελικά περνάω ώρες ατελείωτες κοιτώντας τις γάζες και περιμένοντας τη νοσοκόμα να έρθει για τις αλλαγές!This is my nightmare!!!Ά!!!Ξέχασα να σας πω!Έχω ακόμα ένα όνειρο!Την πρώτη Αυγούστου που θα μου κόψουν τα ράμματα!Τι τραβάμε και εμείς οι χορεύτριες????Ευτυχώς είχαμε κανονίσει τις διακοπές στο νησί για τις 12 Αυγούστου!Είναι παρηγορητικό και αυτό. Φυσικά δεν λέω πολλά λόγια και δεν κανονίζω και τίποτα πολύ αυτή τη φορά!Το αφήνω στο φλου,στο πολύ χαλαρό...Το πήρα το μάθημά μου!!!Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβάμαι τίποτα, είμαι λεύτερος, που έλεγε και ο Καζαντζάκης ή κάπως έτσι τέλος πάντων!

Κάντε όνειρα λοιπόν αλλά με σύνεση!!!Ο χρόνος ξέρει πάντα πιο πολλά από εμάς!Όπως αναφέρει κάπου και πάλι ο Καζαντζάκης, έχεις τα πινέλα, έχεις και τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα, αλλά καμιά φορά λίγο να μην σου βγουν όπως τα θες τα χρώματα, λίγο να σε σπρώξουν, λίγο να μην είναι καλά τα πινέλα, καταλήγει ο παράδεισος ζούγκλα!Μεταμοντέρνα ζωγραφική...!:P

Ελπίζω να μη σας κούρασα!

Καλό καλοκαίρι παίδες!!!

Evi.Sei

Ελλάδα-Ευρώπη:Πόσο εύκολη είναι η εύρεση εργασίας?

Η έρευνα «Doing Βusiness» της Διεθνούς Τράπεζας, σχετικά με το «πόσο εύκολη είναι η εύρεση εργασίας», έδειξε ότι: η Ελλάδα σε σύνολο 177 χωρών κατατάσσεται στην 166η θέση...

Οι "σύγχρονοι" άνεργοι δεν είναι αμόρφωτοι, ούτε απλοί απόφοιτοι Λυκείου. Στην πλειοψηφία τους είναι απόφοιτοι ΑΕΙ-ΤΕΙ, με μεταπτυχιακά και τουλάχιστον μία ξένη γλώσσα. Η πραγματικότητα που πρέπει να συνειδητοποιήσουν όλοι,είναι ότι όσο "ανοίγει" η πρόσβαση στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, τόσο θα μεγαλώνει η ανεργία.Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι κάθε χρόνο κατά μέσο όρο αποφοιτούν από την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση 35.000 νέοι και με πολύ καλή τύχη θα βρουν θέση εργασίας περίπου οι μισοί (συνήθως το 1/3). Πάντως το σίγουρο είναι ότι ετησίως μόνο η Τριτοβάθμια εκπαίδευση παράγει 12.000-14.000 ανέργους.

Υπολογίζεται ότι από τους 81.800 άνεργους πτυχιούχους του 1993 έχουμε φτάσει (και μάλλον ξεπεράσει...) τους 145.000 το 2007. Και μάλιστα όταν οι άνεργοι πτυχιούχοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση (των 27!) δεν ξεπερνούν το 14%, στην Ελλάδα ξεπερνούν ήδη τους 30%. Πρέπει να τονιστεί επίσης στο σημείο αυτό ότι οι υποαπασχολούμενοι νέοι, δεν θεωρούνται άνεργοι.

Σε καμία όμως περίπτωση, οι νέοι αυτοί που είναι αρκετά τυχεροί για να βρουν μία οποιαδήποτε θέση εργασίας, δεν σημαίνει ότι απασχολούνται σε κάποιον τομέα σχετικό με το γνωστικό αντικείμενο των σπουδών τους. Αυτή είναι μία πολυτέλεια που άρχισε να φθίνει στην Ελλάδα στις αρχές της δεκαετίας του '90. Συνεπώς, η εργασία στην Ελλάδα είναι πράγμα συνώνυμο με την έλλειψη δημιουργικότητας, άρα και παραγωγικότητας, ειδικά αν συνυπολογιστεί και το αντίτιμο που προσφέρεται, δηλαδή ο μισθός των 600-700 ευρώ.

Εξαιτίας λοιπόν όλων αυτών των παραγόντων, πάει πολύς καιρός από τότε που οι νέοι δεν συμπληρώνουν μηχανογραφικά με γνώμονα τα ενδιαφέροντά τους, τις κλίσεις τους, τα όνειρά τους. Η εποχή αυτού του ρομαντισμού έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. Κάθε χρόνο, όλο και περισσότερο τα μηχανογραφικά συμπληρώνονται σύμφωνα με τις επιταγές της αγοράς εργασίας. Χρειάζονται δάσκαλοι, όλοι οι νέοι δηλώνουν παιδαγωγικά, χρειάζονται στρατιωτικοί, όλοι οι νέοι στον στρατό. Μηδέν όραμα, μηδέν όνειρο, μηδέν ρομαντισμός για μία ηλικία όπου θα έπρεπε να γεννά την επανάσταση, την αμφισβήτηση...Δεν χωράνε όμως αυτά τα στοιχεία στην δυτική κοινωνία, στην καπιταλιστική πραγματικότητα. Οι νέοι σαν ρομποτάκια ακολουθούν τις επιταγές του καιρού. Και τι να κάνουν άλλο...?Πρέπει να ζήσουν, πρέπει κάπου να βολευτούν, όπως έχουν μάθει από τη κούνια τους. Να βολευτούν!Όχι να προσφέρουν κάτι στην κοινωνία, όχι να παράγουν έργο, όχι να γίνουν χρήσιμοι για τον τόπο τους και εν τέλει για τον ίδιο τους τον εαυτό. Λίγο το μέσο, λίγο οι σπουδές προπτυχιακές, μεταπτυχιακές, διδακτορικά, ξένες γλώσσες...όλοι κάπως έτσι βολεύονται. Όμως απλά βολεύονται, τίποτα περισσότερο. Το όνειρο έγινε συμβιβασμός και κανείς δεν φαίνεται να ενοχλείται.

Τίς πταίει λοιπόν? Το κράτος? Οι γονείς? Τα παιδιά?Ή μήπως, όπως συνηθίζουμε να λέμε για όλα φταίει η κοινωνία...?(εμείς μάλλον είμαστε πάντα εκτός αυτής...πάντα αθώοι...αμέτοχοι στο έγκλημα που πράξανε και καθημερινά πράττουν "οι άλλοι!").

Πάντα φιλικά..η μέλλουσα άνεργη Evi.Sei

Ωραία που περνάμε εδώ στην εξοχή...........! ;)

Πηγές: ethnos.gr, esos.gr

Οι Έλληνες φίλοι......!!!

Οι Έλληνες φίλοι...!!!

Οι φίλοι : Δεν ζητούν ποτέ φαγητό

Οι Έλληνες φίλοι : Είναι η αιτία που δεν έχεις φαγητό!

Οι φίλοι: Θα σου πούνε ‘’γεια’’

Οι Έλληνες φίλοι : Θα σου δώσουν μια μεγάλη αγκαλιά και ένα δυνατό φιλί

Οι φίλοι: Αποκαλούν τους γονείς σου ‘’Κύριε’’ και ‘’Κυρία’’

Οι Έλληνες φίλοι : Αποκαλούν τους γονείς σου ‘’Θείε’’ και ‘’Θεία’’

Οι φίλοι : Δεν σ’ έχουν δει ποτέ να κλαίς

Οι Έλληνες φίλοι: Κλαίνε μαζί σου

Οι φίλοι: Τρώνε στο τραπέζι σου και φεύγουν

Οι Έλληνες φίλοι: Ξοδεύουν ώρες τρώγοντας, μιλώντας, γελώντας και απλά κάνοντας παρέα

Οι φίλοι: Δανείζονται δικά σου πράγματα για λίγες μέρες και σου τα επιστρέφουν.

Οι Έλληνες φίλοι: Κρατούν τα δανεικά πράγματα μέχρι να ξεχάσεις ότι είναι δικά σου.

Οι φίλοι: Γνωρίζουν αρκετά πράγματα για σένα

Οι Έλληνες φίλοι: Μπορούν να γράψουν βιβλίο για σένα με πολλές λεπτομέρειες.

Οι φίλοι: Σε παρατάνε αν αυτό κάνει και ο πολύς κόσμος.

Οι Έλληνες φίλοι: Έχουν χεσμένο τον κόσμο και είναι μαζί σου.

Οι φίλοι: Χτυπούν την πόρτα σου ή παίρνουν τηλέφωνο όταν θέλουν να σ’ επισκεφτούν.

Οι Έλληνες φίλοι: Μπαίνουν μέσα και φωνάζουν, "Ήρθα!"

Οι φίλοι: Είναι για λίγο...

Οι Έλληνες φίλοι: Είναι για μια ζωή. Οι φίλοι: Θα αγνοήσουν αυτό το κείμενο.

Οι Έλληνες φίλοι: Θα το προωθήσουν στους φίλους τους

Ωραίο κείμενο, έτσι..?Μου το έστειλαν στο facebook, αρκετοί "Έλληνες" φίλοι, γιατί μάλλον με θεωρούν "Ελληνίδα" φίλη. Αποδείχτηκε όμως, ότι μάλλον δεν είμαι "Ελληνίδα" φίλη, ίσως για τα δεδομένα τους να μην είμαι καν φίλη. Who cares...?! Είναι θέμα αρχών, αξιών και...προτεραιοτήτων.

Προσωπικά δεν μπαίνω ποτέ σε σπίτι χωρίς να χτυπήσω την πόρτα, ακόμα και όταν έχω κλειδιά και το "ελεύθερο". Δεν επισκέπτομαι κανέναν (ούτε και τον κολλητό μου), αν δεν ειδοποιήσω πρώτα. Τόσο δύσκολο είναι να κάνεις ένα τηλέφωνο? Δεν είναι ότι δεν νιώθω άνετα ή δεν είμαστε αρκετά "κοντά" στους φίλους μου, είναι ότι τους σέβομαι και κυρίως σέβομαι την ζωή τους (την ιδιωτική-προσωπική τους ζωή). Δεν είναι ανάγκη να φοβούνται ότι θα τους πιάσω στα "πράσσα", ή να είναι αναγκασμένοι να βρίσκουν χίλιες δύο δικαιολογίες, απλά επειδή θέλουν να μείνουν για λίγο μόνοι τους. Έλεος...!Οι "'Ελληνες" φίλοι συχνά γίνονται ενοχλητικά τσιμπούρια που δεν σέβονται τίποτα! Κοιτούν να περνούν αυτοί καλά και γράφουν να μην πω στα τι τους τα θέλω και τις ανάγκες σου.

Να μην μπω και στο άλλο θέμα...Αυτό του "δανεισμού".Και πάει στο διάολο να τους δανέισεις χρήματα ( αν δεν τα χρειάζεσαι), τόλμα να τους δανείσεις κάνα βιβλίο (ειδικά αν είσαι φοιτητής και το χρειάζεσαι για την εξεταστική του Σεπτεμβρίου). Ένα έχω να πώ!Αν το ξαναδεις σφύρα μου!Πάει το μάθημα το χασες! Θα τους ψάχνεις όλο το καλοκαίρι, δεν θα απαντάνε στο τηλέφωνο, θα σε πάρουν μια βδομάδα πριν σε δουν στην εξεταστική (έτσι για ξεκάρφωμα) και αν τολμήσεις να ζητήσεις και τα ρέστα θα σου απαντήσουνε νευριασμένα "καλά ρε μ..α..λ..α..κ..α!τώρα το θυμήθηκες?έχω διάβασμα δεν προλαβαίνω να στο φέρω!ένα καλοκαίρι τι έκανες?". Και τώρα εσύ μες στα νεύρα του λες για τα 150.000 τηλεφωνήματα που του είχες κάνει και σου λέει με θράσος και ύφος τετρακοσίων καρδηναλίων " καλά ρε βλάκα (οι Έλληνες φίλοι, ως θερμός μεσογειακός λαός βρίζουν πολύυυυ...χαριτωμένα...)τη βδομάδα που χάλασε το κινητό μου με έπεαιρνες?". Εν τέλει, αν ποτέ βρείτε άκρη τηλεφωνήστε μου! Το δικό μου το κινητό δεν χαλαέι και τόσο συχνά...Και αν χαλάσει υπάρχει και το net!Σώζει ζωές...

Τώρα αν έιστε φοιτητές, η αν έχετε υπάρξει φοιτητές θα έχετε νιώσει πόσο ανοιχτοχέρηδες είναι οι Ελληναράδες, πόσο λεπτούς τρόπους έχουν,πόσο σέβονται τους φίλους τους ή έστω τους συγκατοίκους τους, τους γείτονες έστω! Σας ζητούν να κάνετε πάρτυ στο σπίτι σας, όχι για να μην λερώσουν το δικό τους,αλλά ξέρετε το δικό σας σπίτι είναι πιο άνετο, έχει πιο μεγάλο μπαλκόνι, έχετε καλύτερο ηχοσύστημα κλπ. Μετά σας λένε ότι όλα τα τρόφημα, ποτά κλπ θα τα αγοράσετε από μισά και ΦΥΣΙΚΑ θα καθαρίσετε όλοι μαζί το σπίτι. Θέλετε να πω το αποτέλεσμα? Για το σπίτι δεν το συζητάω... άλλος δουλεύει το πρωί ή έχει διάβασμα και φεύγει νωρίς, άλλοι μεθανε και ξερνάνε σαν τα γουρούνια (μέσα στο σπίτι και όπου βρούνε),άλλοι μεθάνε, ζαλίζονται ξεχνάνε (από το μεθύσι πάντα...) να μείνουνε για το καθάρισμα, άλλοι μαλώνουνε με γκόμενους-γκόμενες και τελικά μην τα πολυλέμε...τη λάτζα την κάνετε μόνοι σας, γιατί οι Έλληνες φίλοι στα λόγια είναι πρώτοι, στις πράξεις τρώνε το κόλλημα. Στα φαγητά,ποτά κλπ οι πιο πολλοί θα φέρουν κάτι ψηλό έτσι γιατα μάτια του κόσμου, αλλά το χοντρό παραδάκι θα το σκάσει το θύμα (ο οικοδεσπότης...ο κλασικός Έλληνας...ακας...της υπόθεσης).

Καλά και θα μου πείτε και' σεις και με το δίκιο σας...Κάθε μέρα πάρτυ κάνετε? Όχι φυσικα!!!Ναι, αλλά ξέρεις πως είναι να μένεις σε φοιτητική πολυκατοικία ή γειτονιά!Μια τελειώνει το ρύζι, μια ο καφές, μια η ζάχαρη. Μια ξεμένεις από ψιλά, μια από εισιτήρια για το λεοφορείο, μια φεύγεις εκτάκτως για ένα ταξίδι, οπότε γύρνα εσύ στο βίντεοκλαμπ τα DVD. Και εγώ εδώ θα συμπληρώσω με μία ελληνική παροιμία την σκιαγράφηση της ελληνικής φιλίας "Μια ο Γιάννης δεν μπορεί...μια ο κώλος του πονεί"! Είναι να μην σε βρούνε φιλότιμο οι Έλληνες φίλοι...μετά θα σου βγάλουνε το λάδι...θα σε ξεζουμίσουνε ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟ!!! Γι' αυτό μιλήστε όσο είναι ώρα!!!Μην σας πάρουνε τον αέρα! Και πάλι δεν είπα πολλά. Μπορεί αν με θεωρείτε στριμμένη ή και τσιγκούνα. Αλλά σας ορκίζομαι ότι αν ήταν μόνο γι'αυτά...θα έλεγα και' γω ότι είναι "και γαμ...ω" οι Έλληνες φίλοι. Αλλά όχι!Η γαιδουριά τους δεν σταματάει εδώ! Δεν λεχω πρόβλημα να τους δώσω και ρύζι και μακαρόνοα και καφε και ζάχαρη και ό,τι τραβάει η ψυχή τους, αλλά έιναι ανάγκη να θυμούνται ότι τους λείπει ολόκληρο σούπερ μάρκετ στις τέσσερις τα ξημερώματα ή στις τρεις το μεσημέρι?Και να το κάνουν και 2-3 φορές το μήνα? 'Αντε και να το φάμε και αυτό (έχουμε μεγάλο στομάχι) είναι ανάγκη να μπουκάρουν κάθε τρεις και λίγο ξέροντας ότι ενοχλούν (ετοιμάζεις την πτυχιακή σου, μόλις γύρισες απ'τη δουλειά, έχεις διάβμασμα κλπ), γιατί βαριούνται και ως καλός φίλος πρέπει να τους κάνεις παρέα, αλλά αυτοί δεν οφείλουν να σεβαστούν ότι έχεις δουλειά?

Ειλικρινά θα μπορούσα να γράψω πολλά περισσότερα για τα αρνητικά των Ελλήνων φίλων, αλλά δεν θέλω να γίνω κακιά...δηλαδή δεν θέλω να γίνω περισσότερο κακιά. Στις αγκαλίτσες και τα φιλάκια και τον τρελό χαβαλέ, καλά τα πάνε οι Ελληναράδες..., για τα υπόλοιπα επιφυλάσσομαι!Δεν έχω δει και πολλούς Έλληνες να είναι διακριτικοί, να σέβονται την ιδιωτική ζωή του άλλου, να στέκονται στο πλευρό των φίλων τους, χωρίς όμως να χώνουν την μύτη τους παντού. Με το άλλοθι του ότι νοιάζονται για'σένα μπορούν να κάνουν τη ζωή σου άνω κάτω ή τα νεύρα σου τσατάλια. Σε πνίγουν, δεν έχεις χώρο για κανέναν άλλον. Έλεγχος παντού και για τα πάντα!Λες και έχουν ως πρότυπο οι Έλληνες φίλοι την κλασική Ελληνίδα μάνα!"Πώς ήταν αυτός-αυτή που γνλωρισες?Πού τον-την γνώρισες?Πότε θα τον-την γνωρίσουμε?Τι δουλειά κάνει?". Το άλλο κακό πάλι? Να κανονίζουν τα πάντα για ' σένα πριν από σένα. Κλασικό παράδειγμα:(χτυπάει το τηλέφωνο)"Έλα...τι κάνεις?καλά?κανονίσαμε το βράδυ να ρθούμε με τα παιδιά από το σπίτι σου να δούμε καμιά ταινια". Εσύ μπορεί να περίμενες σαν τρελός το σαββατοκύριακο να χαλαρώσεις, να μην κάνεις τίποτα, ίσως είχες κανονίσει κάτι άλλο, αλλά φυσικά πρέπει να αλλάξεις σχέδια, αλλιώς δεν θα είσαι και τόσο καλός φίλος...!

Σε καμία περίπτωση δεν είμαι Ελληνίδα φίλη!Και ούτε θέλω να γίνω!Προτειμώ τις τυπικότητες εν τέλει, από τα διαχητικά φιλια των Ελλήνων θερμόαιμων φίλων!Θέλω να έχω τον χώρο μου και τον χρόνο μου!Θέλω να ξέρω τι έχω στα ντουλάπαια μου και τις βιβλιοθήκες μου. Θέλω να κανονίζω εγώ πότε θα έχω κόσμο στο σπίτι μου και πότε θα βλέπω ταινίες. Δεν θέλω άλλοι να μου βγάζουν εισιτήρια για το θέατρο ενώ έχω κανίσει να πάω για φαγητο και μετά να γίνομαι κακιά και αχάριστη επειδή δεν ακυρώνω το φαγητό για να δω ένα έργο που δεν θέλω! Αγαπημένοι μου Έλληνες φίλοι, σας "χιώνω", γιατί θέλω να είμαι κύριος του εαυτού μου, θέλω να ζω τη ζωή μου και όχι τη ζωή σας. Θέλω να με σέβονται και όχι να είμαι το δεδομένο πιόνι στο παιχνίδι το δικό σας.

Είναι ωραίο να μοιράζεσαι πράγματα, αλλά για να μοιραστείς, πρέπει πρώτα να έχεις. Πρέπει να ζεις και λίγο μόνος σου, να γεμίζεις τις μπαταρίες σου, να έχεις ιδιωτική ζωή, για να βγεις έξω και να έχεις και κάτι να συζητήσεις. Πρέπει να μάθετε να σέβεστε τον εαυτό σας και μετά να μάθετε να σέβεστε και τους άλλους. Καλό θα ήταν να μάθετε να παίρνετε τηλέφωνο πριν σκάσετε μύτη στο σπίτι του άλλου ακόμα και όταν είστε σίγουροι ότι μπορεί να σας δεχτεί. Καμιά φορά συμβαίνουν και απρόσμενα πράγματα και δεν θα ήταν και τόσο ευχάριστο να βρεθείτε εσείς πρώτα σε δύσκολή θέση και μετά να βάλετε και τον πολυαγαπημένο σας φίλο σε ακόμα δυσκολότερη θέση. Μάθετε να λέτε "Έχεις λεφτά?" και όχι "Δώσε μου τόσα!".Πάρτε και ένα τηλέφωνο πριν κλείσετε τραπέζι στο τάδε μαγαζί ή βγάλετε εισητήριο για την τάδε ταινία! Μπορεί ο φίλος σας να μην έχει όρεξη βρε παιδί μου, είναι αναγκασμεένος να έχει τις ίδιες πάντα διαθέσεις με εσάς!? Τέλος πάντον μάθετε τρόπους! Ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και δικαιούται να ορίζει ο ίδιος την ζωή του!

Αυτά και συγγνωμη για το αρνητικό κλίμα...Αλλά έτσι είναι οι αλήθειες!Πικρές,ξινές, τσούζουν, πονάνε και κυρίως δεν αρέσουν. Και αν θεωρείτε εμένα στριμμένη...δικαίωμα σας!Μην με κάνετε φίλη σας!Άλλωστε, μόνη μου δηλώνω ότι δεν είμαι φίλη (αυτού του είδους) και κυρίως δεν είμαι Ελληνιδα φίλη! Φέρομαι στους άλλους όπως θα ήθελα να μου συμπεριφέρονται! Σέβομαι. Αυτή είναι η λέξη κλειδί για την φιλία, έτσι όπως την ορίζω εγώ. Προσπαθώ να είμαι εκεί, όταν κάποιος με χρειάζεται, αλλά χωρίς να τον πνίγω...χωρίς να τον αναγκάζω να με διώξει...χωρίς να του γίνομαι βάρος.Χτυπάω πόρτες τα ξημερώματα μόνο αν καίγεται το σπίτι η αν πεθαίνω.., όχι γιατί χρειάζομαι την κόκκινή σου τσάντα για να βγω το πρωί με τον Χ γκόμενο. Έλεος!Αρχές και τρόπους χρειάζονται οι έλληνες φίλοι!

Αυτά... και ένα ακόμη συγγνώμη για την ακατάσχετη γκρίνια και φλυαρία!

Πάντα φιλικά Evi.Sei