Το περιβάλλον είναι η εικόνα μας...

Το ερώτημα μάλλον ρητορικό. Πράσινο ή γκρι?Εγώ επιλέγω πράσινο,αλλά μόνη μου σίγουρα δεν μπορώ να αλλάξω τον κόσμο. Πράσινο δεν σημαίνει μόνο δέντρα, δάση, λουλούδια...πράσινο σημαίνει ζωή, η ζωή μας, ο κόσμος που θα παραδόσουμε στις μελλοντικές γενιές. Το ερώτημα είναι τι θα παραδόσουμε τελικά και τι θα τους πούμε για το αποτέλεσμα που θα αντικρίσουν. Ως στάση ζωής υιοθετώ την αισιοδοξία. Γι' αυτό θέλω να πιστεύω ότι προλαβαίνουμε να αλλάξουμε πολλά. Άλλωστε η δράση φέρνει πάντα περισσότερα αποτελέσματα από την αδράνεια, την αδιαφορία και την παθητικότητα.
Μικρές καθημερινές πράξεις μπορούν να φέρουν μεγάλα και πολύ θετικά αποτελέσματα μακροπρόθεσμα. Δεν χρειάζεται για παράδειγμα ούτε πολλές γνώσεις, ούτε πολύ χρόνο, ούτε και χρήμα για να κάνουμε τα εξείς:

• Να μην αφήνουμε τα φώτα και τις ηλεκτρικές/ηλεκτρονικές συσκευές αναμένες, όταν δεν τις χρησιμοποιούμε. Πόσο δύσκολο είναι να πατήσουμε το off?Ή έναν διακόπτη?
• Να μην χρησιμοποιούμε το αυτοκίνητο όταν δεν είναι απαραίτητο. Κανει καλό τόσο στο περιβάλλον, όσο και στην υγεία. Επιπλέον όταν είναι εύκολο, κοινώς μας βολεύει, μπορούμε να χρησιμοποίούμε και τα μέσα μαζικής μεταφοράς.
• Να μην πετάμε σκουπίδια όπου βρεθούμε και όπου σταθούμε. Οι κάδοι απορρημάττων εξυπηρετούν αυτόν ακριβώς τον σκοπό.
• Να προτιμούμε τα προιόντα που έχουν οικολογική συσκευασία και ανακυκλώνονται εύκολα.
• Μην σπαταλάτε το νερό!Δεν χρειάζεται η βρύση να τρέχει με τις ώρες...

Τρόποι λοιπόν υπάρχουν και μάλιστα πολλοί περισσότεροι από αυτούς που ανέφερα. Αυτά είναι τα πιο απλά πραγματα που μπορεί κανείς να κάνει σε καθημερινή βάση. Πρέπει να έχουμε όλοι κάθε μέρα στο μυαλό μας ότι αυτός ο κόσμος δεν μας ανήκει. Δεν μας χαρίστηκε αλλά μας δανείστηκε. Είμαστε απλοί ενοικιαστές και οι επόμενοι ένοικοι θα είναι τα παιδιά μας. Όπως λοιπόν δεν θα είμασταν περήφανοι αν κληρονομούσαν από εμάς ένα κατεστραμμένο σπίτι, έτσι δεν θα πρέπει να είμαστε περήφανοι εάν τους προσφέρουμε έναν πλανήτη γεμάτο πληγές. Πληγές που προξενήθηκαν από την τρομαχτική αδιαφορία μας, από την εγωστική αδιαφορία μας. Το κράτος μπορεί να κωφεύει, να γυρνά αδιάφορα το κεφάλι του μπροστά στα δυσοίωνα μηνύματα που στέλνει ταχτικά η φύση. Μπορεί το κράτος να θυμάται το περιβάλλον μόνο στις εκλογές, άντε και στην μέρα του περιβάλλοντος. Όμως ας μην ξεχνάμε ότι εμείς φτιάχνουμε το κράτος...Και πάνω από όλα επειδή το κράτος αδιαφορεί δεν σημαίνει ότι πρέπει να αδιαφορούμε και εμείς. Πρέπει να ναδεικνύουμε τα προβλήμα όταν τα συναντάμε και να μην τα προσπερνάμε. Πρέπει να πάψουμε εμείς οι ίδιοι να πάψουμε να δημιουργούμε προβλήματα εξαιτίας της αδιαφορίας ή έστω της απερισκεψίας μας.

Όλα αυτά πρέπει πάνω από όλα να τα κάνουμε για μας. Το να δείχνουμε αδιαφορία για το περιβάλλον, σημαίνει εν τέλει ότι δεν σεβόμαστε τον ίδιο μας τον εαυτό. Ότι είμαστε απίστευτα εγωιστές και απερίσκεπτοι.

...τα περιβαλλοντικά προβλήματα του σήμερα είναι οι απερισκεψίες των προγόνων μου. Τα περιβαλλοντικά προβλήματα του αύριο είναι η συνάθροιση των προβλημάτων που βρήκα και δεν έλυσα με τα προβληματα που εγώ δημιουργησα. Και το αποτέλεσμα είναι ένα δάσος που έγινε έρημος, μία θάλασσα που βυθίστηκε στο μαύρο, ένα χελιδόνι που ποτέ δεν ξαναήρθε την άνοιξη, ένα παιδί που δεν ξεδίψασε ποτέ...Το αποτέλεσμα είναι ΓΚΡΙ.

...Για μια ακόμα φορά θα επαναλειφθώ. Γίνε εσύ η αλλαγή που θες να δεις σε αυτόν τον κόσμο.

Παντα φιλικά Evi.Sei